به گزارش تحریریه، مرکز بررسی ها و پژوهش های «الناطور» اردن در گزارشی به قلم «مروان أمیل طوباسی» با عنوان «دولت های جدید، ابزارهای هژمونی آمریکا در خاورمیانه» آورده است: هر بار که شعارهای تغییر و دموکراسی در خاورمیانه مطرح است، دیده می شود که آمریکا و کشورهای غربی خواستار دولت جدیدی هستند که به ضرورت ها و نیازهای مرحله ای آنها پاسخ دهند. اما به دور از این شعارهای جالب توجه مشخص است که اصلی ترین هدف ایجاد نظام های سیاسی است که به طرح های آمریکا و رژیم اسرائیل خدمت کنند و برای طرح های آنها با هدف به کنترل در آوردن منطقه زمینه سازی نمایند.

آنها اکنون با سیاست «چماق و هویج» برای ایجاد نظام های جدید با هدف پی برد طرح خاورمیانه جدید تلاش می کنند.

سیاست خارجی گزینشی آمریکا

آمریکا گاهی از نظام های استبدادی سرکوبگر حمایت می کند و گاهی هم خواهان نظام های دموکراتیک می شود که این بیانگر معیارهای دوگانه ای آن است. در جایی که منافع راهبردی آمریکا اقتضا کند این کشور از سیاست گزینشی استفاده می کند. این کشور شیفته دموکراسی، عدالت و حقوق بشر نیست. با توجه به این موضوع می توان به مفهوم «دولت جدید» در سوریه، لبنان و دیگر کشورها را پی برد.

ویران سازی کشورهای دیگر در مرحله نخست طرح خاورمیانه جدید و شیوه های هدفمند ایجاد آشوب و هرج و مرج در انقلاب های بهار عربی که با استفاده از جریان اخوان المسلمین صورت گرفته، مقدمه ای برای مرحله دوم بود که اکنون در جریان است.

طی دهه های گذشته ثابت شد سیاست آمریکا در خاورمیانه بر پایه منافع مطلق این کشور پایه گذاری شده است. این کشور هیچ گاه به دنبال تحقق ثبات و دموکراسی واقعی برای مردم منطقه و جهان نبوده است. بلکه این کشور همیشه به دلیل اهمیت ژئوپلتیکی، امنیتی و اقتصادی منطقه خاورمیانه به دنبال کنترل آن بوده است. این کشور با استفاده از انرژی، منابع آبی و گذرگاه های تجاری و با ابزارهای مختلف دوره ای خود برای کاهش نفوذ رقبای خود تلاش کرده است.

وضعیت فلسطین و مفهوم دولت جدید

اکنون در فلسطین با وجود اولویت داشتن ضرورت در برابر مسوولیت جامعه عربی و بین المللی برای پایان دادن به کشتارها و نسل کشی و حمایت از مردم فلسطین و پایان دادن به اشغالگری و شهرک سازی، از سوی ائتلاف های غربی برای تشکیل دولت ملی فلسطینی تحت عنوان «دولت جدید» فشارهای وارد می شود. هدف از این فشارها از بین بردن میراث مبارزاتی سازمان آزادی بخش فلسطینی از جمله جنش فتح و از بین بردن نقش، اندیشه و راه مقاومت در اشکال سیاسی، دیپلماسی، اقتصادی، حقوقی، مردمی است.

در حالی که مقاومت حق همه مردمی است که سرزمین های آنها اشغال شده است. هدف آمریکا و غرب پیشبرد طرح های سیاسی از جمله تکمیل طرح معامله قرن و ادامه توافق های عادی سازی روابط کشورهای عربی با رژیم اسرائیل با هدف خدمت به طرح خاورمیانه جدید در نهایت برتری اسرائیل بزرگ است. این طرح پایانی آمریکا است که تحت شعارهایی با هدف از بین بردن سازمان های نظامی غیر دولتی و پایان دادن نفوذ ایران در منطقه صورت می گیرد.

حماس و دولت های جدید، پیش به سوی حزب سیاسی

افزون بر فشارهای آمریکا و اسرائیل، فشارهایی هم از طریق مذاکرات جاری میان رژیم اسرائیل و حماس با مشارکت آمریکا از سوی مصر، قطر و ترکیه در روند مذکرات متناوب وارد می شود. گاهی این فشارها کمتر می شود تا طرح حمله و نسل کشی رژیم اسرائیل تکمیل شود و این رژیم بتواند وارد مرحله بعد شود. از سوی دیگر به شیوه های مختلف از طریق فشارها از یک سو و دادن امتیاز از سوی دیگر تلاش می شود تا جریان حماس به یک حزب اسلامی سیاسی جدیدی تبدیل شود.

در حالی که موضوع می تواند سبب اختلاف های موقت در این جریان شود، این امر زمینه ای را فراهم می سازد تا با حماس به عنوان یک حزب سیاسی جدید درباره آینده غزه تعامل شود. پس از آن طرحی اجرا خواهد شد که سبب جدایی جغرافیایی و سیاسی میان کرانه باختری و نوار غزه خواهد شد.

لبنان مثالی از حکمرانی آمریکا

اکنون در لبنان نمونه ای از حکمرانی آمریکا و مفهوم دولت جدید را می توان مشاهده کرد. با ادامه بحران سیاسی و اقتصادی پس از حمله رژیم اسرائیل به مقاومت و مردم لبنان، آمریکا در هماهنگی با همپیمانان خود فشارهایی را برای اعمال شرط های خود در انتخاب «جوزف عون» به عنوان رئیس جمهوری جدید لبنان وارد کرد زیرا این انتخاب در راستای رویکرد آمریکا در منطقه است.

سفرهای پی در پی «عاموس هوخشتاین» به لبنان هم در این راستا صورت گرفت و آمریکا تلاش کرده است رهبرانی در لبنان انتخاب شوند که برای اجرای سیاست های واشنگتن مناسب باشند و با برقراری آرامش در جبهه جنوبی لبنان، زمینه برای استخراج گاز و بهره برداری از منابع آبی به سود رژیم اسرائیل فراهم شود؛ نقش ایران در منطقه کاهش یابد و حزب الله به به طور کامل به یک حزب سیاسی تبدیل شود.

به نظر می رسد عقب نشینی رژِیم اسرائیل از سرزمین های جنوبی لبنان هم بخشی از این مرحله بندی اهداف و برنامه های آمریکا است. آمریکا با این اقدام می خواهد به گونه ای عمل کند که طرح های این کشور و رژیم اسرائیل در داخل لبنان مورد پذیرش قرار گیرد.

سوریه جدید میان استبداد و جنگ ها

در سوریه سوء استفاده از مطالبات مردم برای تغییر دموکراتیک به گونه ای مصیبت بار بود که به جایگاه تاریخی و تمدنی سوریه لطمه زد. دخالت های خارجی به رهبری آمریکا و با مشارکت ترکیه و رژیم اسرائیل سبب حضور گروه های تکفیری و ویرانی و هرج و مرج در این کشور شد و آنها نتوانستند نظامی دمواتیک را جایگزین نظام سابق کنند.

در سوریه برای پیش بردن و اجرای طرح هایی برنامه ای ریزی شد تا با دخالت خارجی منافع آمریکا، ترکیه و رژیم اسرائیل و قطر با هم همسو شود. به جای تحقق مطالبات مشروع مردم از طریق تغییرات دموکراتیک با مشارکت نیروهای مخالف ملی این موضوع سبب ویرانی این کشور شد و اکنون مخالفان نقشی را ندارند. این تجربه به طور کلی بیانگر مهفوم دولت از طریق سوریه جدید است. و نظامی شکل می گیرد که منافع آمریکا و رژیم اسرائیل را به دنبال داشته باشد و این به زیان مردم سوریه است. در نتیجه این کشور از هم پاشیده می شود و مردم به دنبال لقمه نانی خواهند بود و آمریکا، ترکیه و رژیم اسرائیل از هر سو حاکمیت سرزمینی این کشور را نادیده خواهند گرفت. این موضوع سبب می شود نیروهای رژیم اسرائیل به مناطق نزدیک دمشق برسند و منابع نفتی، گازی و آبی این کشور را در کنترل خود داشته باشند.

در عراق هم پس از سقوط نظام بعث از طریق اشغال این کشور از سوی آمریکا برای تشکیل حاکمیت جدیدی در راستای منافع آمریکا تلاش شد. به دنبال آن برای ایجاد اختلاف های طایفه ای و مذهبی و ادامه حضور نظامی آمریکا در این کشور تلاش هایی صورت گرفت زیرا ادامه اشغالگری در راستای رویکرد آمریکا برای نزدیک بودن با ایران و روسیه و حضور در اقلیم کردستان با همکاری رژیم اسرائیل است. آنها همه مطالبات حقیقی مردم عراق از جمله استقلال، وحدت سرزمینی و پیشرفت دموکراتیک نادیده گرفتند.

درکل مفهوم دولت جدید به عنوان ابزاری است که آمریکا برای ایجاد نظام های سیاسی جدید در راستای منافع خود به کار می برد. و این شیوه را می توان از فلسطین تا لبنان، سوریه، عراق و دیگر کشورها مشاهده کرد. سخن درباره دولت جدید تنها تلاشی برای پیشبرد سیاست های استعماری قدیم با پوشش جدید است. مردم جهان عرب نیاز به تغییری ندارند که از خارج دیکته می شود بلکه به تغییر دموکراتیکی اختیاج دارند که بر پایه اراده مردم و طی یک تصمیم ملی مستقل و انتخابات آزاد صورت گیرد که طبق آن حاکمیت و وحدت سرزمینی و حقوق مردم به رسمیت شناخته شود.

پایان/